Hoger onderwijs speelt een cruciale rol bij de inzetbaarheid van mensen met een handicap. Het belooft een zelfstandig bestaan voor de persoon in de samenleving. Als we dit begrijpen, evolueren belanghebbenden naar een inclusieve omgeving in onderwijsinstellingen. Maar de realiteit is behoorlijk alarmerend omdat slechts een zeer klein aantal mensen met een handicap toegang heeft tot hoger onderwijs in ontwikkelingslanden zoals India. Dit onderzoek, uitgevoerd door middel van focusgroepdiscussies, verkent systematisch de uitdagingen, bestaande voorzieningen en benodigde accommodaties in een opzet van het hoger onderwijs ten behoeve van studenten met een handicap (SwD). Het kwalitatieve onderzoek werd uitgevoerd in zes grote grootstedelijke steden in heel India onder volwassenen met een handicap die hoger onderwijs genoten. Thema’s als toegankelijkheid, functies in de klas, accommodatie voor examens, communicatie, sociale houding en werkgelegenheidsuitdagingen werden genoemd als belangrijke aspecten die aandacht behoeven. De resultaten reflecteren op slechte planning, implementatie van gehandicaptenbeleid, gebrek aan sensibilisering voor gehandicapten in de samenleving en ontoereikende beschikbaarheid van middelen in een ontwikkelingsland. Rapporten van ondersteunende netwerken die werden aangeboden door vrienden op hogescholen, onderstreepten de kracht van de mensheid te midden van ontoereikende voorzieningen voor gehandicapten. Stemmen van mensen met een handicap resoneren over het gebrek aan beschikbaar beleid en diensten in een ontwikkelingsland als India.
Link: https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/2347631119840540